huisvesting uit glas

info renmuizen /gerbils/info /voeding/huisvesting>/voortplanting/soorten

renmuizen ook gebrils genoemd

Wanneer wij over gerbils hebben, dan hebben wij het vaak over de Mongoolse gerbil. Dit is namelijk de meest gehouden gerbilsoort. Maar gerbil is eigenlijk een familienaam voor vele gerbilsoorten. Ze worden ook wel renmuizen of woestijnratten genoemd. Andere soorten gerbils die in Nederland gehouden en gefokt worden zijn bijvoorbeeld de Dikstaart gerbil, de Bleke gerbil, de Sundevall gerbil, de Shawi gerbil en de Pluimstaart gerbil. De Mongoolse gerbil is in vele kleuren te verkrijgen en te fokken, maar de andere gerbilsoorten niet. Dat komt omdat hiermee niet zoveel gefokt wordt en daardoor nog geen bijzondere kleurmutaties ontstaan zijn. Bij de shawi gerbils zijn inmiddels verschillende agouti kleuren (Yellow, golden en brown agouti) en gevlekt ontstaan (bron egerbil). 

voortplanting/

Gerbils zijn geslachtsrijp als ze zo'n drie maanden oud zijn. Een gezond paartje kan met vier maanden het eerste nest krijgen, want de draagtijd is ongeveer 24 dagen.

Het gerbilvrouwtje kan jongen krijgen tot een leeftijd van ongeveer 14 tot 20 maanden. Gemiddeld zal een vrouwtje in haar leven zo'n 7 nestjes grootbrengen. De worpgrootte is meestal 4 à 5, maar er kunnen ook wel 10 jongen geboren worden.

Een vrouwtje is tot paren bereid als ze in een bepaalde fase van haar cyclus is, de oestrus, dan alleen is ze vruchtbaar.
Aan de paring gaat een heel spel vooraf, waarbij de dieren elkaar wederzijds achternazitten, en af en toe met hun poten roffelen. De dieren snuffelen aan elkaars genitaliën, en als het vrouwtje bereid is zal ze haar achterlichaam oplichten, zodat het mannetje haar kan beklimmen. Dit beklimmen doet hij ettelijke malen. Het mannetje moet een vrouwtje wel zo'n 10 keer penetreren voordat hij een zaadlozing krijgt.

 

Een vrouwtje heeft haar meest vruchtbare periode als ze ongeveer een jaar oud is, daarvoor en daarna zal ze minder vaak een nestje werpen, en de worpen zullen kleiner zijn. Ook als een vrouwtje een erg groot nest heeft gehad zal ze daarna minder vruchtbaar zijn. Dit is een natuurlijke bescherming, zodat ze wat meer tijd heeft om aan te sterken. Meestal zal een vrouwtje direct na de bevalling weer gedekt worden. Dit geeft geen problemen, want doordat ze jongen zoogt wordt de bevalling wat uitgesteld, zodat, als na ongeveer 4 weken haar jongen geboren worden, haar eerdere nest al zelfstandig is.
Het is niet altijd goed te zien dat een gerbil vrouwtje zwanger is, soms zie je duidelijk dat ze dikker is, maar soms ook niet, daarbij blijft het vrouwtje even actief als altijd.

De jongen zijn, als ze geboren worden, slecht ontwikkeld, ze zijn kaal, doof, tandeloos en hun ogen zijn nog gesloten. Ze wegen zo'n 2,5 gram en zijn zo groot als een kleine doppinda, ongeveer 3 cm. Bij kleine worpen zijn de jongen vaak iets groter. Hun staart is heel kort, slechts 1 cm. Ze zijn in dit stadium volledig hulpeloos en kunnen alleen maar piepen als ze honger hebben of koud zijn, in de hoop dat moeder snel komt.

De eerste paar dagen zijn kritiek, in deze fase sterven meestal de zwakke diertjes. Het kan zinvol zijn om de zogende moeder wat extra eiwitten te verstrekken via bijvoorbeeld kattebrokjes of meelwormen. Om te zien of de jongen wel gevoed worden kun je erop letten of hun maagjes met melk gevuld zijn. De maagjes zijn dan als een witte boon door de buikwand heen te zien.

Ook de vader helpt bij de verzorging van de jongen. Vooral als de jongen na ongeveer 10 dagen door het nest beginnen te kruipen. Hij helpt de moeder dan met het terugbrengen van de jongen. Dit doen ze door de dieren voorzichtig in hun bek te nemen. Ook houdt vader het nest warm.
Bij de bevalling trekt vader gerbil zich meestal discreet terug.

Zo kon het gebeuren dat mijn eerste gerbilvrouwtje haar nestje wierp in een pot die eigenlijk te klein was voor moeder, jongen èn vader. Vader had elders in het verblijf een ruimer nest gemaakt, daar lag hij de dag na de geboorte in zijn eentje. Af en toe ging hij een kijkje nemen in de pot, maar het was daar echt te krap. Hij kon het blijkbaar niet verkroppen dat hij was buitengesloten en besloot tegen de avond één van de jongen te ontvoeren. Hij nam het diertje mee naar zijn nest, en hield het warm en verzorgde het. Totdat moeder inzag dat het toch wel beter was om met z'n allen bij elkaar te liggen, en toen hebben de beide ouders alle jongen naar het nest van vader verhuist. Vanaf dit moment hebben ze deze, en alle volgende jongen samen verzorgt.

huisvesting/Zoals u waarschijnlijk wel weet is de beste kooi voor Mongoolse gerbils geen kooi, maar een terrarium! Er zijn verschillende manieren om er een aan te schaffen. U kunt er gewoon een kopen, wat meestal erg duur is, een goedkopere manier is een oude van iemand anders overnemen of een oude aquarium te gebruiken. Maar de beste manier is natuurlijk om er zelf een te maken, op die manier kunt u helemaal zelf bepalen hoe jouw terrarium eruit komt te zien, welke vorm en hoe groot. Op deze pagina vindt u uitleg over hoe uzelf een eenvoudig terrarium kunt maken. 

De voeding 

Dikstaartgerbils zijn, wat hun puntige snuit al doet vermoeden, in het wild vooral insecteneters, maar eten ook verschillende planten. In gevangenschap kunt u ze gewoon knaagdierenvoer geven, net zoals we dat aan Mongoolse gerbils en hamsters kunnen geven. 

Doordat het echte insecteneters zijn zijn extra dierlijke eiwitten erg welkom, maar geef het niet te veel. Ze houden erg veel van meelwormen, krekels, motten, en eigenlijk alle andere insecten, zelfs kevers. Als u ze geen insecten wilt voeren kunt u ze ook wat katten- of hondenbrokjes geven. 

Naast al dit dierlijke eiwit kunt u ze ook één of twee keer per week wat groente en fruit geven, zoals wortels, bloemkool, andijvie, appels. Maar pas op dat u niet te veel geeft. Doordat dikstaartgerbils uit droge gebieden komen is hun spijsverteringsstelsel dus niet gewend aan voedsel met een hoog vochtgehalte. Ze kunnen er diarree van krijgen als ze het te veel eten. 

Takken en twijgen zijn rijk aan vitaminen en erg geschikt naast hun basisvoer, vooral in de winter. Daarnaast is het ook nog goed voor hun tanden, omdat deze tanden net zoals bij alle knaagdieren hun hele leven blijven groeien en door knagen houden ze hun tanden op de juiste lengte. Geef uw gerbils alleen takken van fruitbomen, wilg, hazelaar, berk en de esdoorn. 

Hooi is ook erg goed voor uw dikstaartgerbils, omdat het veel vezels bevat. Daarnaast is het een uitermate geschikt nest- en knaagmateriaal. 

De kameel onder de knaagdieren 

Dikstaartgerbils zijn echte woestijndieren en hebben leren leven in deze droge gebieden. De dikstaartgerbil slaat voedsel (vet) en water op in zijn staart net zoals de kameel dat doet in zijn bulten. Toch moet een dikstaartgerbil in gevangenschap altijd voer en vers water tot haar beschikking hebben. Dit kan gedaan worden door ze een drinkfles te geven. Een drinkbakje kan ook gegeven worden, maar plaats dit dan wel op een hoge plek waar ze toch nog goed bij kunnen, omdat ze hun drinkbakje anders bedekken met de bodembedekking tijdens het graven. 

 soorten/

  • veldrenmuis
  • lowes renmuis
  • Zuid-Afrikaanse renmuis
  • Burtons renmuis
  • Flowers renmuis
  • Noord-Afrikaanse renmuis
  • negevgerbil
  • Cheesmans gerbil
  • kleine Egyptische renmuis
  • Grobbens renmuis
  • hoogstraals renmuis
  • Mauretaanse renmuis
  • westelijke renmuis
  • Libische gerbil
  • sundevalls gerbil
  • naaktzoolrenmuis
  • hoofdrenmuis
  • grote Egyptische renmuis
  • zandrenmuis
  • chengs woestijnmuis
  • Perzische woestijnmuis
  • shawwoestijnmuis
  • Baluchstan gerbil
  • dikstaartmuis
  • Turkse zandmuis
  • Mongoolse renmuis
  • dikstaartgerbil
  • grote renmuis
  • Indische naaktzoolrenmuis
  • kleine naaktzoolrenmuis
  • bleke gerbil
  • harrington's gerbil

 

mannetje                                                                                                             vrouwtje

Er zijn veel verschillende soorten gerbils. De meest voorkomende is de gouden agoeti, die heeft een zandkleurig lijfje en lichtere haren op zijn buik en donkerdere haren op zijn rug en staart en een donker puntje aan de staart. Er bestaat ook een albino gerbil, die heeft witte haren en rode ogen. De zwarte gerbil is zwart, een duifgrijze gerbil is lichtgrijs. De witgevlekte gerbil lijkt op de gouden agoeti maar heeft op zijn lijf witte vlekken. De cinnamon gerbil lijkt ook op de gouden agoeti maar mis

Maak jouw eigen website met JouwWeb