*info moeflon/gewicht/lengte/jongen/paartijd/voeding
Anton Kröller in 1921 een groep moeflons in en zette ze uit in het Park. Op dit moment leven er in het Park nog altijd zo’n tweehonderd exemplaren.
De moeflons doen wat de Hollandse schapen in vroeger tijden deden: ze eten het gras dat tussen de heideplanten groeit. Als ze dat niet zouden doen, zou de heide dichtgroeien met gras en later ook met bomen.Moeflons komen met een karig dieet toe. Ze eten ook voornamelijk grassen, twijgen, knoppen, jonge bladeren en 's winters boomschors. Het zijn van nature schuwe dieren, die enkel 's nachts en in de schemering actief zijn.
Zo zou langzamerhand de karakteristieke afwisseling van het landschap van het Park verdwijnen.
De mannetjes (rammen) hebben grote, gedraaide horens, die langer en ronder worden naarmate ze ouder worden. Sommige vrouwtjes krijgen ook horens, maar die blijven veel kleiner. Moeflons houden hun horens altijd.
De dieren leven in grote kuddes. De populatie in het Park is verdeeld over twee deelpopulaties die, voor zover bekend, niet of slechts sporadisch bij elkaar komen. Een groep (ongeveer driekwart van de populatie) houdt zich vaak op in de buurt van het Bosje van Staf. De andere groep van rond de 45 stuks is vaker te zien in de buurt van de Eikenhoutbergen en Start. Er is ook nog een klein groepje van drie oude rammen die je kunt aantreffen in de buurt van de Schuilkelder en het standbeeld van Generaal de Wet op het Otterlose Zand.
In de paartijd, normaal in oktober maar de laatste jaren steeds vaker al in september, vechten de rammen om de ooien. Tijdens de soms heftige gevechten beuken ze met de horens tegen elkaar. De klap is vaak tot op grote afstand te horen. Dat de dieren aan de voorkant een verdikte schedel hebben is dus niet zonder reden. In tegenstelling tot de edelherten is er bij moeflons geen harem-vorming.
De jongen worden geboren in februari.
Gewicht mannetje:25-45 kg Gewicht vrouwtje:20-40 kg Lengte:120-130 cm Schofthoogte:65-70 cm Paartijd:midden september . tot midden oktober .Draagtijd: ca. 20 weken ,Aantal jongen:1-2 , Naam volwassen mannetje: Ram, Naam volwassen vrouwtje: Ooi
de moeflon wordt max 35 tot 140 jaar
De Moeflon zou aan de basis hebben gestaan van alle West-Europese schapenrassen. Het lijkt zeer aannemelijk, maar bewijs voor deze theorie ontbreekt. Het is wel het enige wilde Europese schaap dat nog bestaat.
Officieel heet hij de Ovis Orientalis, maar de Moeflon wordt ook wel aangeduid met muffeldier of steenschaap. Muffeldier rijmt op knuffeldier, maar van lichamelijk contact met de mens wil de Moeflon niets weten. Dit wilde schaap laat zich niet aaien. De verzorging van deze dieren, nodig wanneer ze door een particulier op een afgerasterd stuk weiland worden gehouden, stelt daarom bijzondere eisen. Om de klauwen te bekappen, de gezondheid te inspecteren en de dieren eventueel te vaccineren, is een zekere behendigheid en op z’n minst een plan van aanpak nodig. Degene die ze dagelijks voorziet van hooi en schapenbrok maakt nog de meeste kans een Moeflon te pakken te krijgen. Anders moet er een dierenarts met verdovingsspuit aan te pas komen.
Alles behalve een knuffeldier dus, dit ‘Muffelwild’, een Duitse verbastering van Mufflon. De imposante, gekromde hoorns van de ram die wel tachtig centimeter lang kunnen worden, nodigen ook niet echt uit om al te dichtbij te komen. Moeflons zijn vooral kijkdieren. Mooi om te zien en, voor zover ze door particulieren worden gehouden, een uitzonderlijke verschijning in het Nederlandse cultuurlandschap. Als ze zich al vertonen, want ze worden pas actief wanneer het gaat schemeren. Ook om die reden lenen ze zich niet echt om als hobbyschaap te worden gehouden. Daarbij komt ook nog de geringe beschikbaarheid. Slechts enkele fokkers kunnen Moeflons leveren. De populatie in gevangenschap is echter zeer beperkt, waardoor veel dieren aan elkaar verwant zijn.