* info/voeding/uiterlijk/voortplanting/gedrag
De Aziatische zwarte beer komt vooral voor in de regenwouden van Zuid-Azië: Pakistan, Afghanistan, India, China en verder naar het noorden in Rusland, Korea, op Taiwan en in Japan.
De Aziatische zwarte beer heeft een ronde kop met kleine ogen en grote oren die ver uiteen staan. Het lichaam is zwaar gebouwd met dikke en sterke poten met brede klauwen. De korte staart is nauwelijks waarneembaar onder de dikke, lange vacht. Op de borst zit een geelwitte vlek. Tevens zit er een halve maanvormige geelwitte vlek op de keel en is er een witte vlek op de kin te zien. De snuit is lang en smal. De mannetjes en vrouwtjes verschillen wezenlijk in grootte van elkaar (110-150 kg tegenover 65-90 kg). De lichaamslengte bedraagt 130 tot 190 cm en de staartlengte 6.5 tot 10.6 cm. De zwarte beer heeft korte klauwen van 4-5 centimeter en kan er uitstekend mee in bomen klimmen.
De zwarte beer is een omnivoor en eet een grote variëteit aan voedsel: fruit, noten, planten, grassen, bessen, bamboescheuten en -bladeren, kruiden, maar ook vlees (vissen, vogels, knaagdieren), termieten, larven en honing staan op het menu. Waar plantaardig voedsel in rijke mate voorhanden is, zoals in Japan, is deze beer een planteneter.
Aziatische zwarte beren gaan voornamelijk 's nachts op zoek naar voedsel en overdag slapen ze in een holle boom of een grot. In het wild foerageren Aziatische zwarte beren meestal alleen. Alleen tijdens het paarseizoen zoeken paartjes ook samen naar voedsel. Afhankelijk van de beschikbaarheid van voedsel bedraagt het territorium 6.5 tot 36.5 m2.
Aziatische zwarte beren vermijden meestal mensen en vallen alleen aan wanneer ze gewond zijn of wanneer ze proberen hun jongen te beschermen.
Hoewel de meeste van deze beren wel in winterslaap gaan doen sommigen dit ook weer niet. Ze slaan vooral tijdens de nazomer veel vet op voor de winterslaap. Net als ander beersoorten hebben ze tijdens de winterslaap geen ontlasting maar worden de afvalstoffen omgezet in eiwitten. Tijdens de winterslaap daalt de hartslag van 40 tot 70 slagen per minuut naar 8 tot 12 slagen per minuut en daalt de stofwisseling met 50%. De lichaamstemperatuur daalt met 3 tot 7 graden Celsius.
Beren gebruiken hun scherpe reukzin om te kunnen communiceren met andere leden van hun soort; zij dit doen door te plassen, te poepen, en door langs bomen te wrijven. Verder communiceren ze met geluiden en lichaamshouding.
Er is weinig bekend over de Aziatische zwarte beren in het wild; het grootste deel van wat bekend is over hun sociaal- en voortplantingsgedrag is verkregen door observaties van de beren in dierentuinen.
In gevangenschap paren de vrouwtjes met meerdere mannetjes en de mannetje ook met meerdere vrouwtjes. Er is een sociale hiërarchie die verband houdt met de leeftijd en het lichaamsgewicht van de mannelijke beren. Alleen grotere mannetjes paren met de vrouwtjes. Beren die lichter wegen dan 80 kg hebben een kleinere kans op een paring.
Na 3 tot 4 jaar zijn deze beren geslachtsrijp en na een draagtijd van 7 tot 8 maanden worden in een holle boom of een grot meestal 2 jongen geboren. De jongen wegen 225 tot 285 gram. Hoewel het niet echt bewezen is bestaat het vermoeden dat er bij Aziatische zwarte beren sprake is van een vertraagde implantatie van het embryo. Het embryo zweeft dan vrij in de baarmoeder rond voordat het zich in het baarmoederslijmvlies vastzet. Deze vertraagd implantatie kan 2 maanden duren. Pas 1 week na de geboorte gaan de oogjes van de jongen open. De jongen worden 3½ maand gezoogd en blijven zo'n 2 tot 3 jaar bij de moeder. Het paringsinterval bedraagt dan waarschijnlijk ook 2 tot 3 jaar.
In het wild kunnen deze beren 25 jaar oud worden. In gevangenschap wel 33 jaar.