* info/leefgebied/uiterlijk/voortplanting/voeding/leeftijd

 

De addax is een ernstig bedreigde antilope. In veel delen van zijn oorspronkelijke leefgebied is hij uitgestorven. 

De addax wordt 120 - 180 cm lang. De staart is 25 - 35 cm lang. Zijn schofthoogte zit tussen de 95 en 150 cm. De vrouwtjes kleiner dan de mannetjes. Een vrouwtje weegt 60 - 90 kg, een mannetje weegt 100 - 135 kg. Op het lengteverschil na zijn er voor de rest weinig verschillen tussen de mannetjes en de vrouwtjes.

Dit dier is aangepast aan het leven in drogere streken. Overdag zit hij het liefst zo vaak mogelijk in de schaduw, in de schemering en 's nachts wordt hij actief. De dieren kunnen lange tijd zonder water. Het vocht halen ze met name uit het voedsel en uit het dauw. Vroeger leefden de dieren in kudden van 25 dieren, tegenwoordig zijn het er maar hooguit vier. Ook voegden de kudden zich vroeger toe aan een grotere groep van honderden dieren.

De addax kwam vroeger in bijna de gehele Sahara voor. Door de jacht voor het vlees en de oprukkende landbouw is hij tegenwoordig in bijna heel dit gebied uitgestorven. 

Addaxen zijn zeer goed aangepast aan het leven in de woestijn. Ze drinken zelden water, omdat ze het grootste deel van hun behoefte uit de dauw en de vegetatie die ze eten, kunnen halen. Vanwege hun droge leefomgeving hebben ze een groot territorium. Ze leggen grote afstanden af op zoek naar voedsel en volgen de regens die voor nieuwe en groene vegetatie zorgen. Ze houden het meest van gras, maar eten ook kruiden, struiken en bladeren van kleine bomen. Wanneer dit soort voedsel schaars is, verorberen ze alles wat ze maar te pakken kunnen krijgen, zoals knollen en bollen. Hun manier van foerageren speelt en belangrijke rol bij de instandhouding van hun leefgebied, dat anders in struikgewas zou veranderen.
In het wild, waar voedsel schaars is, verdedigt het mannetje een harem van vrouwtjes en niet zo zeer een groot territorium. Hij paart elk jaar met verschillende vrouwtjes, maar proeft eerst hun urine om te controleren of ze er klaar voor zijn. Zo'n 8,5 maanden later brengt het vrouwtje een jong ter wereld, dat eerst een roodbruine vacht heeft. Na veertien weken wordt het kleintje niet meer gezoogd. Jonge vrouwtjes blijven meestal bij de kudde en zijn met achttien maanden geslachtsrijp. Jonge mannetjes verlaten de groep om eigen kuddes te vormen en gaan na drie jaar in hun eentje op zoek naar een nieuwe gemengde kudde.
De addax leeft omgeven door zand en rotsen in de woestijn. Hij is nomadisch en leeft in kuddes van ongeveer vijf tot twintig dieren die door een volwassen mannetje worden geleid. De vrouwtjes hebben een hiërarchie op basis van leeftijd, waarbij het oudste dier de meeste rechten heeft. Tijdens de hitte overdag kiest de addax een comfortabele plek in de schaduw van een rots of struik en graaft een 'bedje' voor zichzelf met zijn hoeven.De kalveren worden geboren in de herfst en aan het einde van de winter, na een draagtijd van acht maanden. Vrouwtjes zijn na 18 maanden volwassen, mannetjes voor hun derde jaar. De addax wordt tot 19 jaar oud in gevangenschap.