geluid relmuis

Huisvesting. Voor Afrikaanse dwergrelmuisjes is een hoog terrarium met veel takken en een paar uitgeholde boomstammen als nest / slaapplaats ideaal.

*info relmuis /voeding/huisvesting/voeding/leeftijd

 

Nederlandse naam; Afrikaanse dwergrelmuis.

Latijnse naam; Graphiurus murinus.

Kop-romplengte; 8-11 cm.

Staartlengte; 7-11 cm.

Gewicht; 18-30 gram.

Gemiddelde leeftijd; 6-12 maanden (wild), 3-5 jaar (gevangenschap). Levenswijze; groepsdier, 's nachts actief.

Verspreiding; Afrika, tropische bossen.

De Afrikaanse dwergrelmuis (Graphiurus murinus) is de miniatuuruitgave van de beschermde Europese relmuis (Glis glis) en komt van oorsprong uit midden- en zuidelijk-Afrika. Daar bewonen ze, in groepen, tropische bossen. Het is een hyperaktief en razendsnel nachtdiertje dat zelden op de grond komt. Ze zijn kleiner dan een huismuis en hebben een grijze of bruingrijze bovenzijde en een lichte buik. Opvallend is hun enorme pluimstaart. Relmuizen behoren tot de slaapmuizenfamilie. Er zijn 28 soorten slaapmuizen. Hoewel ze uiterlijk meer op een eekhoorntje of chinchilla lijken, zijn ze daaraan niet verwant.
Doordat hun voeding veel insecten en fruit bevat, ruikt hun plakkerige ontlasting vrij sterk.

Dwergrelmuizen zijn alerte lichtschuwe nachtdieren.Tijdens hun activiteit vinden ze vooral klauteren en klimmen het leukst; een creatief en uitdagend ingericht verblijf voorkomt verveling en stress. Ze houden contact met elkaar door kleine ratelende geluidjes te produceren.

Oorspronkelijk leven Afrikaanse dwergrelmuizen in familieverband. Een muis alleen zal snel vereenzamen en kan gedragsstoornissen vertonen. Het leukst voor mens en dier is het houden van kleine groepjes muizen. Het bij elkaar zetten van dwergrelmuizen geeft in de regel geen problemen, de kans dat het fout gaat is het kleinst als het om jonge dieren gaat. Twee onbekende volwassen muizen, of een muis zetten bij een bestaande groep kunnen problemen geven.

Als het hok net is schoongemaakt heeft dat de voorkeur. Haal de dieren alleen uit elkaar als er daadwerkelijk tot bloedens toe gevochten wordt. Mocht het echt niet gaan dan hoeft de moed nog niet opgegeven te worden. Een alternatief is om bijvoorbeeld een scheidingswandje van fijn gaas in het verblijf te maken en zo de dieren apart te huisvesten. Zodat ze elkaar kunnen zien en ruiken. Probeer het bij elkaar zetten dan na een aantal dagen nog een keer. Vrouwelijke relmuizen bij elkaar vormt geen enkel probleem. Ook mannelijke dieren leven vreedzaam samen. 

 

Voor het bij elkaar zetten van dieren ga ik ervan uit dat er geen jongen geboren worden. Opvangcentra zitten overvol. Muizen krijgen veel jongen en het valt vaak niet mee om daar nieuwe baasjes voor te vinden.

 

Rekening houdend met de aard van muizen en het feit dat mannelijke muizen niet gecastreerd kunnen worden, zijn alleen de volgende combinaties mogelijk:

2 of meer mannetjes of 2 of meer vrouwtjes.

Afrikaanse dwergrelmuizen zijn met vier maanden geslachtsrijp en met vijf maanden zijn ze in staat jongen te werpen.
Tijdens de dracht zal het vrouwtje beginnen een nest te bouwen van stro, hooi, gras, papier, karton en stukjes stof. Na een draagtijd van 21-30 dagen komen 2- 10 jongen als nestblijvers ter wereld: ze worden naakt, kaal en hulpeloos geboren. De oogjes en oren zijn gesloten.
Bij de geboorte weegt een muisje slechts 1,5 gram. De eerste haartjes komen door na 3 dagen, de oren gaan dan een dag later open. De oogjes blijven 14 tot 16 dagen dicht. De jongen zogen gedurende drie tot vier weken bij de moeder, ze beginnen echter al na twee weken aan het vaste voedsel te knabbelen. 

Als bij een stelletje één van de twee overlijdt, kan de overgeblevene in een behoorlijke dip geraken. Let dan goed op of het dier blijft eten en ga op zoek naar een nieuwe partner!

Dwergrelmuizen vragen een verwarmde huisvesting, de temperatuur mag niet onder de 15 °C dalen. De muizen onderkoelen dan, met de dood tot gevolg.

Voor twee muizen voldoet een terrarium (met ontsnappingsvrije deurtjes) dat vrij hoog is, minimaal 80 cm en eveneens zo breed. Tocht en vocht moet worden vermeden evenals de felle zon: de temperatuur in een terrarium kan snel hoog oplopen.

Dwergrelmuizen zijn muizen die veel vocht verbruiken: gebruik als bodembedekking een laag goed absorberende bodembedekking. De bodembedekking moet aangevuld worden met hooi, hiermee bekleden ze hun nest. Een hoog opgehangen nestkastje voor kleine zangvogels wordt als schuil- en slaapplaats zeer gewaardeerd.

Het dwergrelmuizen-verblijf moet verder ingericht worden met klimtakken en kan het etensbakje in de bak gezet worden en kan het drinkflesje opgehangen worden. Let goed op dat de dieren niet kunnen ontsnappen, elk kiertje zal worden onderzocht of het groot genoeg is om doorheen te kruipen. Ontsnapte relmuizen zijn vaak moeilijk te vangen en kunnen tegen rechte muren opklimmen!

 

Houd de kooi goed schoon, vooral wat betreft bedorven groente en fruit. Dit kan gaan schimmelen en allerlei ziektes veroorzaken. Ook de ontlasting, die vrij plakkerig is moet goed verwijderd worden. Pas goed op tijdens herinrichten en verschonen van het verblijf, de muizen zijn erg snel en springerig. Pak een dwergrelmuis nooit op bij de staart. De huid van de staart kan afgeworpen worden, waardoor er een bloederig stuk overblijft. Deze valt dan na enige dagen af en groeit niet meer aan. Het beste om deze dieren te vangen is, door ze in een doosje te laten lopen en met doosje en al uit het verblijf te tillen.

Was de handen goed na ieder contact met de muis of zijn omgeving.

 

Afrikaanse dwergrelmuizen zijn alleseters en hebben behoefte aan veel fruit en insecten. Voor deze muizen is geen speciaal voer te koop. Als basis kan parkietenvoer en universeelvoer gegeven worden Fruit en insecten (bijv. sprinkhanen, krekels en meelwormen) zijn heel belangrijk voor deze muizen en dienen een wezenlijk bestanddeel van de voeding te zijn. Als lekkernij kunnen af en toe wat zonnepitten en noten gegeven worden. Geef geen gemengd knaagdier- of konijnenvoer: qua voedingsstoffen is dit niet geschikt voor dwergrelmuizen.