*info/uiterlijk/voedsel/voorplanting/leeftijd/soorten

 

De doejong wordt heel vaak verward met de lamantijn, beter gekend als de manatee. Maar een ontmoeting met één van deze bijzondere zeezoogdieren blijft indrukwekkend. Deze kleine groep zoogdieren, welke worden omschreven als de zeekoeien, omvat slechts vier soorten: de Amazone lamantijn, de Caraïbische lamantijn, de West-Afrikaanse lamantijn en de doejong. 

Zeekoeien zijn stevige dieren en bewegen zich voort al drijvend of zwemmend. De neusgaten liggen bovenop de snuit die begroeid is met harde snorharen. Hun voorpoten zijn in vinnen veranderd en de staart is omgevormd tot één grote platte vin. Lamantijnen worden gemiddeld zo'n veertig jaar oud. Hun leeftijd kan echter oplopen tot zestig jaar en de doejong kan zelfs de leeftijd bereiken van 75 jaar. Zeekoeien worden gemiddeld tussen de drie à vier meter lang en kunnen een gewicht hebben van 350 tot 600 kg. 

Het grote verschil tussen de doejong en de lamantijn zit hem vooral in de vorm van de staart. De staart van de lamantijn is eerder lepelvormig of rond terwijl de staart van de doejong lijkt op deze van de dolfijn en dus eerder V-vormig is. En terwijl de doejong eerder beige tot grijs bruin is hebben de lamantijnen eerder een egaal grijze tot donkergrijze kleur. Soms zijn deze echter zo begroeid met algen dat ze er eerder groen uitzien. 

Zeekoeien verblijven tijdens de zomermaanden meestal op zee. In de wintermaanden zoeken ze echter iets warmere wateren op en kan men ze veel gemakkelijker terug vinden op plaatsen waar ze zich schuil houden. Lamantijnen zoeken zelfs brak of zoet water op om te overwinteren.

 Zeekoeien verblijven meestal in ondiepe wateren en grazen op de bodem. Ze voeden zich vooral met zeegras, algen en andere waterplanten. Tijdens het grazen trekken ze soms de volledige plant uit en laten grote kale plekken zand achter. Daarbij komen ze om de drie tot vijf minuten naar de oppervlakte om adem te halen. Wanneer ze niet aan het grazen zijn, zijn ze aan het rusten en liggen ze soms doodstil op de bodem. Tijdens hun rustpauzes kunnen de duiken oplopen tot wel twintig minuten vooraleer ze even aan de oppervlakte verschijnen om dan opnieuw te verdwijnen naar de bodem en hun rustpauze verder te zetten. 

De zeekoe is geslachtsrijp op vijf à negen jarige leeftijd. Het paren is niet seizoen gebonden en het vrouwtje is meestal elke drie tot vijf jaar drachtig. Het kalfje wordt geboren na een draagtijd van twaalf tot veertien maanden. Nadien blijven kalf en moeder heel dicht bij elkaar en maken ze bijna constant lichaamscontact. Het zogen gebeurt aan de tepel die zich bevindt net achter de voorste vin. Mede door deze manier van zogen en de drie tot vier nagels aan de buikvin zijn zeekoeien het nauwste verwant met de familie van de olifant. Op tweejarige leeftijd verlaat het kalf de moeder en gaat het zijn eigen weg. 

soorten zeekoeien: de Amazone lamantijn, de Caraïbische lamantijn, de West-Afrikaanse lamantijn en de doejong

leeftijd 60 tot 70 jaar.