info/uiterlijk/voedsel/voortplanting

 

De vacht van de ijsbeer is wit (niet perfect wit, heeft een gelige uitzicht) evenals de sneeuw en ijsvlaktes waar ze op leven. Om deze reden worden ze natuurlijk “ijsberen genoemd”. Deze witte kleur kan je een schutkleur noemen, maar zijn zwarte neus verraadt hem kilometers ver. Onder zijn huid zit een 10 cm dikke vetlaag en daarop een warme waterafstotende dubbele pels over het hele lichaam, behalve op de neus en voetzoelen. De haren van de ijsbeer zijn ongeveer 15 cm lang. Dit zal de koude wel tegenhouden. Als de ijsbeer zwemt worden enkel de lange haren nat. De onderliggende pels is waterafstotend.
Wie ooit al eens gaan skiën is, weet dat je een zonnebril moet dragen tegen sneeuwblindheid (felle weerkaatsing zon op wit sneeuwoppervlak). De ijsbeer heeft hier geen last van. Over zijn ogen zit een soort beschermend vlies.

Alleen als een vrouwtje zwanger is, brengt ze vanaf november de winter door in een sneeuwhol dat ze zelf graaft in een sneeuwheuvel. Het hol heeft een tunnel en aan het eind van de tunnel is de kraamkamer. Soms zijn er meerdere kamers in een hol, maar meestal maar een. Een hol bevindt zich meestal op het vasteland, aan de kust. De meeste ijsberenholen vind je op Wrangel eiland, aan de kust van Siberië. Er zijn daar 500 holen geteld.

In januari worden dan de kleine beertjes geboren.

De mannetjes doen in de winter hetzelfde als wat ze in de zomer doen: jagen, eten en slapen.

Er zijn ijsberen bekend van 20 jaar of ouder, maar dat zijn er niet veel. De meeste beren worden zo’n 15 à 18 jaar.

De ijsberen paren in de lente, vooral in de maand april. De vrouwtjes krijgen om de drie jaar jongen. Ze zijn ongeveer 8 maanden zwanger voor ze bevallen. Na het paarseizoen gaan de ouders uit elkaar. De berin leeft de hele zomer op het pakijs en trekt zich tijdens de winter terug in een sneeuwhol. Daar worden de kleintjes naakt geboren en verzorgd. Na enkele dagen hebben ze al een 8 cm lange pels.
De moeder voedt de kleintjes alleen op, en moet ze geregeld beschermen tegen agressieve mannetjes. Soms valt een ijsberenjong ten prooi aan een ijsbeermannetje. 

Voeding : zeehonden, kleine walvissen, walrussen, aas

Lengte :  2,1 - 2,5 meter

Gewicht : 400 - 680 kg (max. 1000 kg).

Maak jouw eigen website met JouwWeb